De onhandigheden van een enthousiaste trainer / fotograaf

Een paar weken geleden was ik in de dierentuin. Heerlijk genieten in de zon, lekker wandelen en natuurlijk kijken naar de dieren. Het was een geslaagd uitje!

Zo rond lunchtijd hadden we trek in een versnapering. Op naar het restaurant. Met moeite konden we een tafeltje bemachtigen, het was er gezellig druk.

In de hoek zat een groepje met een flap-over. Ik, als trainer, was direct nieuwsgierig. Wat gebeurde er daar in die hoek? Wat stond er op de flap-over? Het bleek om een fotografie workshop te gaan. Gaaf idee, leren hoe je foto’s maakt van bewegende dieren. Klinkt goed!

Maar…. helaas heb ik met name eenrichtingsverkeer vanuit de trainer / fotograaf gezien. De enthousiaste fotograaf vertelde (en illustreerde dit met behulp van een flap-over) ongetwijfeld vol passie over de verschillende technieken en instellingen. Echter wel minimaal een uur achter elkaar.

Ik zie het vaker. Enthousiastelingen die vol zijn van hun eigen vak en hun enthousiasme graag over willen dragen op anderen. Echter, er ligt een valkuil op de loer... die van het te veel willen zenden. De vraag is dan of je alle deelnemers nog 'mee' krijgt en, of ze het geleerde wel daadwerkelijk kunnen toepassen...

De theorieën verschillen er over, maar de spanningsboog van mensen ligt tussen de 10 en 20 minuten. Dat betekent dat je als trainer eigenlijk iedere 10 tot 20 minuten iets anders moet doen. Dat was hier niet het geval.

Een paar algemene tips voor jou (?) als enthousiasteling die graag zijn kennis, inzichten en vaardigheden over wil brengen op anderen:

Zorg dat je een aparte ruimte hebt waar je de workshop kan geven, zodat je geen last hebt van het geroezemoes om je heen. Ook is daardoor de aandacht van de deelnemers beter op het onderwerp van de workshop gefocust.
Let op de valkuil van te veel willen zenden. Enthousiastelingen willen al snel graag zelf aan het woord zijn omdat ze zoveel mogelijk willen vertellenen mee willen geven. Denk er van te voren over na, wat wil je precies? Wil je niet te veel? Ik geloof direct dat je veel kennis in huis hebt, echter in een workshop is less is more. Liever dat je deelnemers 1 ding weten, begrijpen en kunnen, dan dat ze 10 dingen weten maar het niet begrijpen en al helemaal niet kunnen. Durf keuzes te maken! En, ik vroeg me af, wist je iets van de achtergrond van de deelnemers af? Wat weten, begrijpen of kunnen ze al? Op basis van welke leerdoelen heb jij je programma samengesteld? Je kunt bijvoorbeeld werken met een online intake voorafgaand aan de workshop. Zo weet je beter wat je kunt verwachten en kun je in je workshop daarop inspelen.
Kijk eens hoe je de deelnemers actief kunt aanzetten tot het gebruik van (afhankelijk van het onderwerp van de workshop, bijvoorbeeld) hun camera, al tijdens de theorie die je geeft. En, zoek de interactie op! Verdiep je eens in verschillende werkvormen die je kunt toepassen. Er is echt meer dan alleen het geven van een presentatie.
Tot slot, er bestaat een mooi rijtje met percentages over wat mensen onthouden. We onthouden:

Eerlijk is eerlijk, er zijn ook theorieën die dit rijtje weer enigszins ontkrachten, maar de basisgedachte blijft staan. Denk hier eens aan als je opnieuw je workshop gaat voorbereiden. Welke andere werkvormen zou je kunnen toepassen? Wat kun je doen om de workshop interactiever te maken? Hoe kun je deelnemers hun eigen inbreng laten leveren? Waarbij je natuurlijk de balans zoekt tussen het aanbieden en het ervaren van de leerstof. Mijn hoofd borrelt al van de ideeën!

Ik ben benieuwd hoe jij als (beginnend?) trainer of workshopleider het geven van je eigen workshop of training aanpakt. Mocht je stapsgewijs willen leren om je eigen workshop of training te maken, je bent van harte welkom bij een 3-daagse train de trainer bij Leer Trainen vanuit je Vak.