Wat jij als trainer kan leren van een baby die leert lopen…

Precies een jaar geleden had ik wel wat anders aan mijn hoofd dan jou een nieuwsbrief versturen. 🙂 Met heel veel liefde sloot ik onze dochter in mijn armen.

Vandaag is ze 1 jaar geworden en zet ze de eerste stapjes aan onze handen.

Deed ze dit eerst heel voorzichtig, ondertussen heeft ze al wat meer bravoure en durft ze soms ook al een hand los te laten. En soms.. als ze er echt een goed gevoel bij heeft durft ze een heel klein stukje van mama naar papa te lopen. Trots als een pauw! En, wij ook natuurlijk!

Dit lukt alleen met de goede hulpmiddelen. Gladde sokken of slechte schoenen helpen hierbij echt niet. Daar is ze zelf ook snel achter, ze schopt ze gewoon uit. En heeft ze toch een extra hand nodig dan steekt ze gewoon haar eigen hand omhoog. Ze kan dus prima aangeven wat ze nodig heeft om te leren lopen. Mooi om te zien!

Een mooie metafoor voor het begeleiden van jouw deelnemers in de training. Hoe ga jij om met je deelnemers als ze aan het leren zijn? Geef jij ze twee handen, één hand of laat je ze direct los?

Een paar korte tips voor het begeleiden van je deelnemers:

Kies voor een opbouw in je training; om in de metafoor te blijven; eerst twee handen, vervolgens 1 hand en dan de handen los maar wel met het gevoel dat je altijd nog een hand kan pakken.
Geef vertrouwen, doe dit door de informatie in je training in kleine brokjes aan te bieden en er gaandeweg een logisch geheel van te maken. De puzzel valt als het ware in elkaar. Geef feedback en oprechte complimenten tussendoor.
Maak keuzes, je kunt niet alles in je training liever 1 ding goed dan 5 dingen half.
Zorg voor goede hulpmiddelen. (denk aan onze dochter als ze slechte schoenen aan heeft dan lukt het lopen niet) Geef bijvoorbeeld een duidelijke hand-out, job-aid of een ezelsbrug mee zodat het oefenen lukt.
Oefenen, oefenen, echt aan de slag met het geleerde tijdens de training.
Luister naar je deelnemers; net als mijn dochter kunnen ook zij vaak heel goed aangeven wat ze nodig hebben om te kunnen leren. Sta hier dan ook voor open en vraag er heel concreet naar.
Hoe kun jij er als trainer voor zorgen dat de deelnemers ook na afloop het geleerde in de praktijk kunnen brengen? Wat kun jij daar als trainer nog aan ondersteuning daarin bieden? En wat kan de leidinggevende of de overige deelnemers daarin wellicht in bieden?

Jaren geleden was er een reclame van Peijnenburg . Een jongetje zwemt in het zwembad en de badjuf loopt op de kant naast hem met een ‘vishengel’ met een plak koek er aan. Het jongetje zwemt maar door en de plak koek gaat maar verder. Ze zegt: ”Hier, die kon vanochtend nog niet zwemmen!”

Een beetje cru vind ik het wel, maar er zit wel een duidelijke boodschap voor mij in.

Verleid je deelnemers bij het leren. Geef ze duidelijk aan waarom ze het doen (what’s in it for me?) en wat het ze oplevert. Geef ze daarnaast het gevoel van veiligheid, het gevoel dat ze altijd weer terug kunnen vallen op een zwemband.